boylanmaq — f. 1. Başını, boynunu uzadıb baxmaq, başını çıxarıb baxmaq. Pəncərədən boylanıb baxmaq. – Rza Qəhrəmani həyəcanla işi buraxıb, deponun qapısına çıxdı və vağzala tərəf boylandı. M. İ.. Pəncərədən boylananları salamlayan musiqi və alqış səsləri bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boylanma — «Boylanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buyuxmağ — I (Bakı, Şamaxı) soyuqdan donmaq, üşümək II (Çənbərək) boylanmaq, boylanaraq ətrafa baxmaq. – Axşam Hajı aralıxda buyruxurdu, də:η səni axdarırdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
davrıxmax — (Yevlax) 1. boylanmaq; heyrətlə ətrafa baxmaq 2. özünü itirmək. – Ə:, az davrıxsana! … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dı:tdamax — (Zəngilan) boylanmaq. – İlan başın çıxardıf maηa sarı dı:tdıyırdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dö:kmək — (Cəbrayıl, Gəncə, Qazax, Qarakilsə, Qax, Naxçıvan) 1. təəccüblənmək, mat qalmaq (Qarakilsə, Naxçıvan). – Mən dö:kdüm kin, bı nə deməkdi (Naxçıvan); – Dö:kdim, qaldım məhətdəl (Qarakilsə) 2. boylanmaq (Gəncə). – Qapıdan dö:kdü, getdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
boylamaq — f. 1. Suyun dərinliyini bilmək üçün onu ölçüb, yaxud içinə girib yoxlamaq. 2. Bax boylanmaq 1 ci mənada. Camaatın yarısı çıxmışdı kəndin kənarına və təpələrə dırmaşıb boylayırdılar ki, görsünlər gəlirmi naçalnik? C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dörd — miqd. s. 1. Üçdən sonra gələn və 4 rəqəmi ilə işarə olunan say və miqdar. İki dəfə iki – dörd. Dörd yaş. 2. Beşballı sistemdə şagirdin, tələbənin müvəffəqiyyətini göstərən və «yaxşı» ifadə edən nömrə. Dərslərdən 4 almaq. ◊ Dörd bir tərəf – dövrə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti